W końcu nadarzyła się okazja do spróbowania, co by nie mówić, legendy polskiego rzemiosła. Wykorzystanie słodu wędzonego tradycyjnym szkockim torfem zapowiada ciekawe doznania. Aromat już na wstępie jest bardzo intensywny i złożony. Na pierwszym planie jest przede wszystkim wędzoność i paloność, przy czym ta druga nietypowa, wpadająca w aromaty smołowe, zwęglone. W smaku jeszcze bogatsze, z każdym łykiem ujawniają się nowe, ciekawe nuty. Wyczuwałem zatem, na przemian, wędzoność, kawę, gorzką czekoladę, lecz głównie paloność. Wędzonka nie jest szynkowa lecz bardziej w stronę dymu z ogniska. Natomiast to rodzaj paloności intryguje najbardziej, smak ten wchodzi trochę w popiołowy i przypalony. Jak smakuje popiół ? Najbliższe skojarzenie to dobrze wypieczona, a właściwie spalona na czarno, skórka od ziemniaka upieczonego w żarze z ogniska, prawie każdy zna choćby z dzieciństwa ten smak i charakterystyczną woń. Alkohol jest lekko wyczuwalny, przy czym faktycznie budzi skojarzenia z whisky. Konkludując, być może powyższy opis nie brzmi zachęcająco, ale nic bardziej mylnego. Piwo polecam każdemu, kto szuka czegoś nowego, nietypowego i różnego od innych, tradycyjnych stylów obecnych na rynku. Nadto dodam, że piwo jest bardzo pijalne, a jedno podejście to chyba zbyt mało żeby poznać wszystkie jego walory. Świetne, nietuzinkowe, smaczne i pijalne piwo. Polecam !
Szczerze to jestem chyba dziwny, bo mi tak niezbyt smakowało, ale mnóstwo znajomych się zachwyca ;) Dziwi mnie tylko, że nie ma jeszcze recenzji Rowing Jacka - dla mnie najciekawsze piwo kraftowe na rynku ;)
OdpowiedzUsuń